Dikwels is mense in die proses om op internetforums, op sosiale netwerke of in private korrespondensie te kommunikeer, of selfs net so, die begeerte om 'n antieke vorm van hul naam te vind of dit te gee. Boonop wil ek hê dat dit nie vergesog moet wees nie, maar waarlik, gekwalifiseerd, wetenskaplik. Van die ou tale kom Latyn natuurlik onmiddellik by my op. Watter naam in Latyn kan u gebruik as 'n analoog van u naam? En as laasgenoemde van oorsprong Latyn is, hoe kan u die oorspronklike vorm herskep? Die artikel poog om hierdie kwessies te verstaan.
Dit is nodig
- Latyns-Russiese woordeboek
- Russies-Latynse woordeboek (https://linguaeterna.com/ru/lex.php)
- Woordeboeke van name van verskillende mense (materiaal van die webwerf "The Kurufin's Castle" (https://kurufin.narod.ru/index.html))
- Die vermoë om met 'n woordeboek te werk, die mees elementêre vaardighede van vertaling van een taal na 'n ander
Instruksies
Stap 1
Latyns was, soos u weet, in vorige eeue die taal van die algemene Europese kultuur. Sy het die Russiese taal en nasionale bewussyn sterk beïnvloed. Hier lê die rede dat 'n beduidende deel van die huidige Russiese name, volgens hul oorsprong, net Latynse name is.
Daarbenewens het baie persoonsname in Russies selfs hul oorspronklike Latynse vorm onveranderd behou. Neem byvoorbeeld die name "Victor" of "Marina". Die Latynse weergawe, verskillende weergawes in ander tale en die vertaling van sulke name kan maklik op gespesialiseerde internetwebwerwe gevind word, byvoorbeeld op die webwerf "The Kurufin's Castle"
Baie Russiese name het Griekse (Andrey), Joodse (Ivan, Maria) en Oud-Slawiese (Vladimir) oorsprong. 'N Aansienlike aantal van hulle het 'n Latynse spelling wat al eeue lank gevestig is: Andreas, Joannes, Maria, Vladimirus.
Natuurlik is daar 'n sekere aantal name wat blykbaar nog nooit in Latyn vertaal is nie. Maar juis hier word die kreatiewe taak gelê vir diegene wat hierdie name dra en dit so te sê wil romaniseer. Daar is verskillende maniere om hierdie transformasie te bewerkstellig.
1. Op die manier van die antieke Romeine, die skeppers van klassieke Latyn en daarna die Middeleeuse geleerdes, kan u eenvoudig die eindes "-us" / "- yus" / "-" by manlike name voeg (die eindes van vroulike name in Russies val saam met Latyn): Glebus, Yurius, ens. Maar dit is 'n te reguit manier wat die naam nie altyd 'n aangename en effektiewe klank gee nie (dit is egter 'n kwessie van smaak).
2. 'n Ander manier: die woord of woorde waaruit u naam bestaan of op grond waarvan u naam gevorm word, as dit nie oud-Romeins is nie, in Latyn vertaal. Die naam "Svetlana" is byvoorbeeld afgelei van die byvoeglike naamwoord "helder, helder". Dit blyk - Lucia of Clara, d.w.s. Lucius of Clara is Romeinse name afgelei van Latynse woorde met dieselfde betekenis.
3. Of neem 'n moeiliker saak - dieselfde naam "Vladimir" (vertaal uit Slawies - "die wêreld besit / regeer"). Alhoewel dit 'n Middeleeuse weergawe in Latyn het (sien hierbo), kan dit presies in Latyn vertaal word deur betekenis (genoeg woordeboeke van die internet), en dan kry u die tweesillige naam Ermundus (van erus en mundus) of die dubbele Regmundus (van rex en mundus). Baie klankagtig en indrukwekkend, is dit nie?
4. U kan ook volgens die gebruik van Antieke Rome self 'n "skuilnaam" of 'n bynaam vir u patroniem / van / regte bynaam kies met behulp van bogenoemde metodes.
Dit blyk dus dat u soms niks hoef uit te dink nie, maar bloot die gewenste Latynse analoog van die Russiese naam moet vind of u naam moet vertaal. Dit kan egter 'n volwaardige kreatiewe aktiwiteit word. Daar is waarskynlik ander maniere om u voornaam, van, ens. Te romaniseer. Maar dit bly vanweë die beperkte ruimte vir die leser as 'n manier om huiswerk te doen.
